De noga van Montélimar is de lekkerste van de hele wereld. De media hebben er de mond vol van. Noga is snoepgoed uit een sprookje. Er gaan verhalen de ronde over de geschiedenis van de noga, maar geen enkele over de smaak. De noga van Montélimar is uniek: als je er één keer je tanden in hebt gezet – witte, zwarte, zachte of chocoladenoga, maakt niet uit – dan wil je niets anders meer. Om het maar niet te hebben over de sfeer bij de traditionele nogamakers! Van de fabriek naar de boetiek, welkom in het land van de noga.
Kom watertanden bij onze kookpotten! Doosjes en zakjes van alle formaten, smaken uit alle windhoeken: chocolade-framboos, karamel van gezouten boter, de beroemde met sinaasappel gevulde melkchocolade, rozensmaak… Ruik je de geroosterde amandelen? De honing die in de nogapasta vloeit? Hoor je de machines die de noga in stukken snijden? Zelfs Google heeft het begrepen: zijn laatste Android heet Nougat (noga dus).
Er gaan diverse verhalen de ronde over het ontstaan van de Noga van Montélimar. Het meest bekende is het verhaal van tante Manon, een oude vrijster uit Montélimar, een voortreffelijke keukenprinses die in het eind van de 17e eeuw voor haar neefjes een versnapering maakte van honing en amandel. Het was zo lekker dat ze steeds dezelfde opmerking maakten: “Tante Manon, tu nous gâtes !“, ofwel, je verwent ons! Van die opmerking bleef ‘nougat’ hangen.
De waarheid komt nu eenmaal uit een kindermond, niewaar?